Andrea Janssens
Versnipperde knipsels
Het versnipperen, het assembleren van picturale beelden en het mengen ervan vormen een eigen beeldtaal. Het is een ventilatie van haar fantasie. Een soort hedendaags amorf dadaïstisch surrealisme. Een ongeregelde geregeldheid die haar in een andere en nieuwe wereld brengen. Met haar illusionaire beeldtaal creëert ze op spontane wijze een nieuwe dromerige werkelijkheid. Je danst in een amorf sprookje van feministische kunst. Andrea lijkt wel Alice in Wonderland die steeds het witte konijn volgt naar andere artistieke uitdagingen. Een soort logische verderzetting van haar zijn.
Het recycleren en verknippen van oude foto’s, fotografische beelden uit boeken of tijdschriften en het verkleven ervan, het plakken is haar middel om haar inspiratie op gang te brengen. Zij creëert nieuwe figuren die een geschiedenis met zich dragen maar krachtig leven in haar heden, in het hier en nu.
"Met haar illusionaire beeldtaal creëert ze op spontane wijze een nieuwe dromerige werkelijkheid. "
Haar collages zijn geen eindpunt. Zij dienen uiteindelijk als inspiratiebron om deze te schilderen en uit te vergroten op doek met acrylverf. Tevens vormen zij de uitvalsbasis voor het gebruik van exclusieve gelimiteerde prints op Hahnemühle German etching of Inova fine-art-print papier. Van Duitse Grundlichkeit gesproken…
Verbeke Foundation in Kemzeke/België beheert een grote en uitgebreide kunstverzameling bestaande uit collages van de 20ste eeuw. In 2020 kreeg andrea een uitnodiging om een aantal van haar collages te exposeren.
Andrea Janssens
Andrea Janssens (Mortsel 1953, België, woont en werkt in Nederland) plaatsen in het kunstlandschap is als knippen zonder schaar. Het is geen rechtlijnig gebeuren het is eerder een zelfverzekerde gekartelde rand in een eigen beeldtaal die met tijd, creativiteit en artistiek vermogen verworven zijn.
Andrea Janssens volgde tekenles en vrije grafiek aan de Academie te Wilrijk en verdiepte haar kunstzinnig talent aan de Academie voor Schone kunsten te Antwerpen waar zij tevens als model werkzaam was. Haar Antwerpse periode wordt onmiskenbaar de katalysator voor haar verdere artistieke groei. Het tekenen, het grafische, het abstracte, de collages, de assemblages. Het zijn en worden haar artistieke kinderen.
Andrea haalt haar inspiratie uit situaties, gebeurtenissen die ze zelf heeft meegemaakt of uit actualiteiten uit haar omwereld die haar als mens aangrijpen. Deze indrukken vertaalt zij voor zichzelf in een beeldtaal die abstract gelaagd is of soms eerder figuratief kan neigen. Het is een daad om haar innerlijke zijn te bevrijden en op haar eigenzinnige manier te communiceren met haar omwereld. Haar ziel zit in haar kunstwerken. Zij maakt zich herkenbaar “in” en “door” haar werk wat haar kunst dan ook typeert als “dit is een Andrea Janssens”. Een authenticiteit wordt geboren. Het heeft een eigen identiteit, een eigen taal, een eigen logica. Het is een invulling van haar grote kunstpuzzel waarin voor de toeschouwers soms onverklaarbare dingen gebeuren. De onzin der dingen krijgt zin. De persoonlijke onderbewuste reactie van de kunstenares Andrea Janssens is een dialoog met haar omgeving die de werkelijkheid vervormt. Het werk drukt een expressionistische gemoedstoestand uit die weliswaar niet gebonden is aan regels noch aan wetten. Het is een streven naar de utopische ultieme vrijheid of misschien het sublimeren ervan.